SREDA, 12. DECEMBAR U 19.00 MALA SALA
učestvuju: Dragiša Bojović, Miloš Kovačević, Bojan Čolak; moderator: Vesna Kapor
Od 1904. godine kada se oglasio u beogradskom časopisu Nova iskra, kao student završne godine književnosti na moskovskoj Duhovnoj akad-emiji, Grigorije Božović je pisao puno i raznovrsno, sve do samog početka bombardovanja Beograda 1941. Pripovedač i putopisac, redovan saradnik Politike u prvim decenijama 20. veka, gde je objavljivao pripovetke i putopise, zapise o ljudima i krajevima stare Srbije, Božović je stvaralac koji je po rečima Jovana Skerlića „proširio našu književnu geografiju“. Vinaver je u osvrtu na zbirku Pripovetke iz 1924. pisao da je Božović otkrio nepoznat svet i da je za pisca Božovićevog pripovedačkog dara to dovoljno da mu ime ostane u istoriji nacionalne književnosti. Po rečima Antuna Barca, Božovićeva „pregnantna pripovetka“ unela je izvornu i orignalnu svežinu u monotonu atmosferu jugoslovenske proze.
Književno delo Grigorija Božovića (1880-1945) koga čine pripovetke, putopisi, publicistika, hronika, nerazdvojno je od njegove društveno-političke delatnosti i njegovog angažmana nacionalnog radnika, te ga je gotovo nemoguće tumačiti izvan istorijskog konteksta.” Marija Jeft-imijević Mihajlović
