UTORAK, 12. JUN U 20.00
MALA SALA
projekcija filma i razgovor sa autorkom
Film oslikava priče generacije studenata 2004. godine sa vajarskog odseka Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu, kojoj je umetnica i pripadala. Snimljen devet godina nakon završenih studija, a osim što prikazuje različite priče pripadnika jedne umetničke generacije, svedoči i o vremenu u kojem živimo - vremenu u kojem biti umetnik više ne znači ništa i u kojem je umetnik sam sebi publika. Prikazan je kao deo multimedijalne izložbe Sanje Latinović, održane marta i aprila ove godine u Galeriji savremene umetnosti u Pančevu, koji je uključivao i performans o kome će takođe biti reči. Sastoji se od performansa i dokumentarnog filma o umetničkoj generaciji kojoj i ona sama pripada. Iako po vokaciji vajar, Sanja Latinović svoj rad uglavnom fokusira na performansu, videu i foto dokumentaciji, birajući ih kao polja umetničkog izraza kroz koje preispituje i sam medij skulpture, istražujući njegove transformativne potencijale u relacijama materija - prostor - forma - ideja. Njene tematske preokupacije najpre su usmerene na problematizovanje kompleksne pozicije funkcionisanja individue danas, na svakodnevna suočavanja sa brojnim i različitim oblicima društvenih determinisanosti, imperativa, pritisaka. Baveći se više emocionalno psihološkom dimenzijom tih odnosa, umetnica iznosi i artikuliše svoja viđenja u nepretencioznim, svedenim vizuelnim rešenjima/izvođenjima uobličavajući ih u svojevrsne metafore o sindromima, stanjima, procesima koji karakterišu usložnjenu globalnu društvenu sliku.
|
|
|
|
