7 - 28. DECEMBAR

izložba slika
Platna koja čine ciklus „Refleksije ravni“ nastala su simbiozom dve prethodne slikarske faze „Refleksija ravni“ i „Refleksija ravni 2.0“, u periodu od 2009. do 2021. godine. Na delima „Refleksija ravni“ prvi put se okrećem geometrijskom slikarstvu bez stilizovanih ljudskih figura, dok najnovija serija slika „Refleksija ravni 2.0“ nastaje spontano tokom 2020. i 2021. godine, kao evolucija one prethodne. Naziv novog ciklusa u skladu je sa savremenim trenutkom gde smo naučeni da „nadograđujemo“ i usavršavamo, nosi „apgrejdovano“ ime onog prethodnog, odnosno „Refleksija ravni 2.0“. Izložba „Refleksije ravni“ ujedinjuje sva platna i pergamente koji se bave istraživanjem u geometrijskoj apstrakciji.
U slikarskoj fazi „Refleksija ravni“ kao i „Refleksija ravni 2.0“, realizujem dela u oblasti apstraktnog slikarstva gde samo ime ciklusa upućuje na međusobni uticaj dvodimenzionalnih ploha (ravni). One se reflektuju u susednim površinama, prenose i modifikuju geometrijske oblike formirajući ritmičnu kompoziciju. Istraživanje u ovoj likovnoj fazi prvobitno se odnosi na ritam dobijen deljenjem kompozicije na manje geometrijske forme i na kolorit koji je mutirao u odnosu na prethodni slikarski period. Mnoga platna novog ciklusa, spram onih koje čine opus „Refleksija ravni“, pretrpela su redukciju kolorita, na tim delima korišćene su dve boje sa valerima: žuto/crno, zeleno/crno, ružičasto/crno, plavo/crno, crveno/crno ili pak plavo/smeđe, izvedene kombinovanom tehnikom: akrilne boje, grafitna olovka i kolaž. Česta je upotreba kolažiranja, ne samo notnog teksta koji daje posebnu strukturu slici i povezuje muziku i likovnu umetnost, nego i književnog koji sam po sebi ima likovnu formu. Neretko se može uočiti i tekstil, čipkana hartija i čipka koji daju trodimenzionalnost platnima. Budući da je apstraktni motiv u konstantnoj repeticiji, eksperimentisanje novim materijalom na različitim podlogama (pamučno platno, karton ili pergament) daje mogućnost otkrivanja nove likovne strukture.
Miona Marta Marković (Sombor, 1979) diplomirala je na odseku zidno slikarstvo 2004. godine na Fakultetu Primenjenih umetnosti i dizajna u Beogradu. Potom je, 2007. godine, magistrirala na Accademia di Belle Arti u Napulju i 2018. doktorirala savremenu istoriju umetnosti na Università Sapienza u Rimu. Od 2006. članica je ULUS-a, a od 2009. stiče status samostalnog umetnika. Grupno je izlagala više od šezdeset puta, prevashodno u Italiji, ali i u Srbiji i svetu, a samostalno se predstavila publici na dvadeset i dve samostalne izložbe. Bavi se pisanjem recenzija i kataloga vizuelnim umetnicima.